ธาดา ราชกิจ (Tedjiro) คือนักทำคอนเทนต์และนักเขียนหนุ่มที่เคยเขียนหนังสือบันทึกการเดินทางไปญี่ปุ่นเล่มสุดสวยชื่อ หอ.คอย.ฉัน 

    ล่าสุด เขาเพิ่งจะเสร็จสิ้นภารกิจในฝัน นั่นก็คือการเขียนหนังสือเกี่ยวกับ 'โตเกียว' และ 'กาแฟ' เพื่อการนี้เขาเดินทางไปโตเกียวหลายรอบ สำรวจร้านกาแฟทั้งที่โด่งดังและร้านดีที่ยังไม่ดัง ตามไปค้นหาความคลาสสิกของร้านกาแฟเก่าแก่ (Kissaten) และรื่มรมย์กับร้านกาแฟรุ่นใหม่ (Third Wave Coffee) ไปนั่งคุยกับเจ้าของร้านกาแฟ พนักงาน และแอบดูคอกาแฟดื่มด่ำกับกาแฟหลากหลายรูปแบบ รวมๆ แล้วร้อยกว่าร้าน ก่อนจะคัดเลือกร้านเด็ดๆ มาเขียนถึงทั้งหมด 75 ร้าน กลายเป็นบันทึกการเดินทางกึ่งไกด์บุ๊กที่สนุกและชวนให้ใจสั่นแน่นอน

    ที่สำคัญคือธาดาตั้งใจจะผลิตหนังสือเล่มนี้ เวอร์ชันนี้ ในจำนวนน้อยมากๆ ในรูปแบบที่ตรงกับใจเขามากที่สุด เพราะเขาอยากให้ผู้ที่อ่านหนังสือเล่มนี้ได้อารมณ์เหมือนค่อยๆ จิบลาเต้ที่เขาค่อยๆ เทนมวาดลวดลายอย่างตั้งใจ

    และเพราะเป็นการผลิตจำนวนจำกัด จึงทำให้ราคาของหนังสือค่อนข้างสูงสักหน่อย สำหรับคนที่อยากรู้ว่าข้างในเล่มจะเป็นอย่างไร เราขอให้ธาดาเอาภาพและเรื่องเล่าสั้นๆ จากร้านกาแฟส่วนหนึ่งที่จะอยู่ใน Tokyo in Brown มาให้ลองอ่านกันก่อน

    และต่อไปนี้คือภาพและคำบรรยายฉบับย่นย่อที่เขาส่งมาให้เรา

    เอกลักษณ์อย่างหนึ่งของ Blue Bottle Coffee ก็คือการหยิบเอาตึกเก่าแก่มีตำนานมารีโนเวตใหม่ให้กลายเป็นร้านกาแฟเท่ๆ ซึ่ง Blue Bottle Coffee สาขาแรกของญี่ปุ่นก็เหมือนกันครับ เป็นการเอาโกดังเก่าของบริษัท Fukagawa Factory มารีโนเวตใหม่ แถมยังเป็นฝีมือของสถาปนิกชื่อดังอย่าง Jo Nagasaka แห่ง Schemata Architects อีกด้วย ผมชอบเสน่ห์ของสถาปัตยกรรมแบบนี้ครับ ก็เลยชอบแวะมานั่งที่นี่แทบทุกครั้งที่มาโตเกียว

    บรรยากาศแบบสภากาแฟเป็นเสน่ห์อย่างหนึ่งของร้านกาแฟญี่ปุ่นที่แฝงตัวอยู่ในชุมชน หนึ่งในร้านที่ผมรู้สึกได้อย่างนั้นก็คือ Allpress Espresso ที่ย่าน Kiyosumi นี่ล่ะครับ ในวันที่อากาศดี ประตูบานใหญ่จะเปิดกว้างรับลมเสมอ ผู้คนละแวกนี้จะชวนกันมานั่งจิบกาแฟและพูดคุยกันอย่างสนุกสนาน

    Hotel New Tokyo เป็นวงดนตรีไร้รูปแบบที่ก่อตั้งขึ้นเมื่อปี ค.ศ. 2003 โดยศิลปินอินดี้ญี่ปุ่นที่ชื่อ Tadahiro Imariya ซึ่งเขาคนนี้นี่แหละที่เป็นเจ้าของ Sidewalk Stand ร้านกาแฟดิบๆ เท่ๆ ที่โด่งดังในย่าน Nakameguro ไม่เพียงเท่านั้น คนที่ออกแบบและตกแต่งร้านนี้ก็คือ Hirokazu Yamazaki มือกีตาร์จากวง toe ที่มาร่วมแจมโปรเจกต์กับ Hotel New Tokyo นั่นเอง

    Coffee Wrights เป็นร้านกาแฟเล็กๆ เท่ๆ ของ Yuki Muneshima ที่ผันตัวเองจากแฮร์สไตลิสต์ มาเป็น บาริสต้าชงกาแฟ สาขาแรกสุดนั้นตั้งอยู่ในย่าน Sangenjaya ซึ่งเป็นหนึ่งในย่านกาแฟดังของโตเกียว ด้วยความบังเอิญอย่างไม่ได้ตั้งใจ ตัวร้านเดิมก่อนที่จะมาเป็นร้านกาแฟนั้นก็คือร้านเสริมสวยเก่าของชุมชนนี้ด้วยนั่นเอง

    ไม่ค่อยมีใครถ่ายภาพมุมนี้ของ Koffee Mameya ให้เห็นนัก เพราะมันไม่ใช่มุมขายของร้านที่ทุกคนถ่ายกัน ผมก็เหมือนกันครับ แต่บังเอิญว่าตอนนั้นแอบเห็น Eiichi Kunitomo กำลังง่วนกับกาแฟอยู่ด้านในพอดี ก็เลยรีบยกกล้องขึ้นมาเก็บภาพสำคัญนี้ซะ แล้วมันก็เป็นภาพถ่ายที่ผมชอบมากที่สุดภาพหนึ่งตั้งแต่ถ่ายมาเลยทีเดียว

    ถ้าร้านดังอย่าง Sushi Jiro ถือเป็นสุดยอดตำนานซูชิของโตเกียว Cafe de L'ambre ก็ถือว่าเป็นสุดยอดตำนานกาแฟของเมืองนี้เช่นกันครับ ผมชอบบรรยากาศความคลาสสิกของเสน่ห์ Kissaten แบบดั้งเดิมนี้มาก แล้วมันก็เป็นส่วนสำคัญที่ทำให้ผมจิบกาแฟขมเข้มสูตรดั้งเดิมแล้วรู้สึกอร่อย ก็เหมือนกับปรัชญากาแฟที่เจ้าของร้านอย่าง Ichiro Sekiguchi เคยพูดไว้ว่า กาแฟก็เหมือนไวน์ ยิ่งบ่มไว้นานรสชาติก็ยิ่งยอดเยี่ยมที่สุด

    บาริสต้าที่กำลังใช้สมาธิทำลาเต้อาร์ตอยู่หลังเคาน์เตอร์นั่นก็คือเจ้าของร้านที่เป็นอดีตผู้ช่วยเชฟฝีมือดีของร้านอาหารอิตาลีแห่งหนึ่ง ด้วยพื้นฐานฝีมือคนครัวเลยทำให้ฝีมือการทำเลเต้นั้นอร่อยถึงขั้นหาตัวจับยาก ส่วนชื่อร้านนั้นก็มาจากชื่อของเขานั่นเองล่ะครับ อ่านว่า ดา-วิ-เดะ เหมือนภาษาญี่ปุ่น แต่เขาบอกว่ามันมาจากภาษาอิตาลี แล้วมันก็เป็นฉายาที่เชฟซึ่งเป็นหัวหน้าเก่าของเขาตั้งให้ เพราะชื่อจริงของเขาก็คือ Daisuke Matsushita

    เคยสงสัยบ้างไหมครับว่าทำไมร้านแบบ Kissaten ถึงชอบมีแก้วกาแฟหลากหลายไม่ซ้ำลายเรียงรายอยู่เต็มไปหมด ยิ่งถ้าเป็นร้านเก่าแก่ชื่อดังแบบ Chatei Hatou ด้วยล่ะก็ แก้วบางใบนี่เป็นสมบัติเก่าแก่ล้ำค่า แถมแพงกว่ากาแฟที่เสิร์ฟมาในแก้วหลายสิบเท่าเลยล่ะ นั่นคือหัวใจสำคัญอย่างหนึ่งของร้านประเภทนี้ที่บาริสต้าจะใส่ใจไม่แพ้กาแฟทีเดียว นอกจากเขาจะเลือกแก้วให้เหมาะสมกับกาแฟแต่ละชนิดแล้ว เขาก็มักจะเลือกแก้วไปจนถึงลวดลายของมันให้เหมาะสมกับลูกค้าแต่ละคนเสมอ นั่นคือวัฒนธรรมอย่างหนึ่งของร้านกาแฟสไตล์นี้ที่ผมหลงเสน่ห์ที่สุด

    ทำเลล่าสุดของร้านกาแฟดังอย่าง Paddlers Coffee นั้นย้ายไปตั้งอยู่ท่ามกลางชุมชนที่เงียบสงบในย่าน Nishihara รอบด้านนั้นเป็นอพาร์ตเมนต์และบ้านพักอาศัย ส่วนด้านหน้าเป็นโรงเรียนประถมประจำชุมชน นั่นเลยทำให้กฎสำคัญข้อหนึ่งของที่นี่ก็คือการไม่ส่งเสียงดังจนรบกวนผู้อื่น แต่นั่นกลับกลายเป็นเสน่ห์ของคนที่รักความเงียบสงบ ยกเว้นก็แต่ตอนเช้าที่โรงเรียนเข้า และตอนบ่ายๆ ที่โรงเรียนเลิก ซึ่งการนั่งจิบกาแฟฟังเสียงจ้อกแจ้กจอแจของเด็กๆ บางทีก็เพลินดีเหมือนกัน

    Let It Be นั้นมาจากชื่อเพลงของ The Beatles ร้านกาแฟเล็กๆ นี้อยู่ในชุมชน Futakotamagawa ชานกรุงโตเกียว เวลามาที่ร้านนี้มุมที่ผมชอบนั่งมากที่สุดก็คือเก้าอี้ไม้ตัวยาวริมกระจกหน้าร้านด้านนอก ผมชอบอารมณ์ตอนที่นั่งจิบกาแฟแล้วมองผู้คนในชุมชนไปเรื่อย มันเพลินจนทำให้เรามีความสุขกับการนั่งเฉยๆ แล้วปล่อยชีวิตเดินไปช้าๆ

    สุดยอดกาแฟที่ไม่เหมือนใครในโลกก็คือ Angel Stain จากฝีมือของ Katsuyuki Tanaka แห่ง Bear Pond Espresso นี่ล่ะ กว่าจะได้กาแฟข้นหนืดที่เข้มขมแต่อาฟเตอร์เทสต์นั้นหวานเหมือนดั่งดาร์กช็อกโกแลตนี้ต้องใช้แรงกดกาแฟด้วยฝีมือเฉพาะตัวและใช้สมาธิในการทำแต่ละครั้งค่อนข้างสูง นั่นเลยทำให้มีการจำกัดจำนวนต่อวัน และใครที่อยากลองชิมจะต้องมาก่อนเวลาบ่ายสองโมงเท่านั้น มาหลังจากนี้เป็นอันว่าอดกินแน่นอนครับ

    ตรอกเล็กๆ หลังตึกนี้อยู่ถัดจากถนนใหญ่มาเพียงแค่ 50 เมตรเท่านั้น ผมเรียกมันว่าตรอกลับแลครับ เพราะนอกจากคนแถวนี้แล้วก็มีแต่คนที่รู้จักตรอกนี้เท่านั้นถึงจะกล้าเดินเข้ามา ตรอกลับแลนี้มีร้านกาแฟดีๆ ในสไตล์ Kissaten ซ่อนอยู่สองร้าน หนึ่งในนั้นก็คือร้านที่คอกาแฟรู้กันดีว่าร้านนี้เป็นเจ้าตำรับเสิร์ฟ Espresso con panna เป็นเจ้าแรกของญี่ปุ่นด้วย แล้วตรอกนี้ก็ซ่อนตัวอยู่ในย่านที่นักท่องเที่ยวส่วนใหญ่รู้จักกันดีในฉายา เมืองแห่งหนังสือ ของโตเกียว อย่างย่าน Jimbocho นั่นเอง

    Single O Tasting Bar นั้นเปิดร้านแค่ 3 วันต่อสัปดาห์เท่านั้นครับ ด้วยความที่เป็นโรงคั่วกาแฟเสียมากกว่า วันที่เหลือในสัปดาห์จึงปิดร้านเพื่อคั่วกาแฟเพียงอย่างเดียว กลิ่นไหม้ของกาแฟที่คละคลุ้งทั่วโรงคั่วก็เลยเป็นเสน่ห์อย่างหนึ่งของบาร์กาแฟแห่งนี้ที่หลายคนชอบ ซึ่งก็รวมถึงตัวผมด้วย แต่ความพิเศษที่ยิ่งกว่าก็คือการแวะมากินกาแฟจากฝีมือชงของ Yusuke Narisawa ที่เป็นรองแชมป์โลก World Aeropress Championship 2017

    ลายสติกเกอร์ที่แปะบนแก้วกาแฟของ The Latte Tokyo นั้นเปลี่ยนไปเสมอ บางทีก็เป็นลายที่ทางร้านนึกสนุกครีเอตขึ้นมา บางทีก็เป็นลายที่เชิญศิลปินมาร่วมแจมออกแบบ จุดขายนี้ก็เลยทำให้ทุกครั้งที่แก้วกาแฟเปลี่ยนลายใหม่ คนก็จะแห่มาชิมแล้วแชะแชร์ลงโลกโซเชียลกันเต็มไปหมด นั่นยังไม่นับการลงนิตยสารอีกหลายเล่ม นี่น่าจะเป็นแก้วกาแฟที่ป๊อปปูลาร์ที่สุดในโตเกียวเลยล่ะมั้ง

หนังสือ Tokyo in Brown เปิดให้สั่งซื้อทางออนไลน์แล้ว ใครสนใจคลิกไปอ่านรายละเอียดได้ ที่นี่